Son Bozkırlı

Yürün beyler tam mevsimi
Bahar döndü yaz gibidir
Avşarların geçit resmi
Yatuklara naz gibidir

Arslanleyin duruşumuz
Kazak börü çavuşumuz

Kan içmek ayş u nuşumuz
Adam yemek haz gibidir

Kanım kaynar fokur fokur

Taşağımla dolar çukur

Serçe bana meydan okur

Benim sözüm baz gibidir

Düşün peşime peşime
Dokuz eş eklen eşime
Eyvah girerse düşüme
Kız gelinin kaz gibidir

Koman obasını basın
Bıyığıma adam asın
Ana oğlunu arasın
Bu meydanda caz' gibidir

Bala üşer tek arılar
Üşün gülüşsün tanrılar

Ağıt eden kart karılar
Kulağıma saz gibidir

Kulum etsem dokuzunu
Sürüp gitsem domuzunu

Bağına eksem tuzunu
Tümen kessem az gibidir

Bizi desin taze yırlar
Tarih efsanemiz sırlar

Biz gelmeden yeşil kırlar
Biz geçince daz gibidir

Bahadırhan Dinçaslan

İnşirah Sokağı

Örtünmüş ya uyumuyor basbayağı ölüdür,
Kadem düşmanı kaldırım kemikle örülüdür,
Benim de gençliğim işte bu şehre gömülüdür:
Baş taşımı göreceksin bakınca uzağından.

Sarhoşlar vardı bir zaman yurt tutup köşeleri
Gülle gibi sekerdi dev surlardan neşeleri.
"Kır" derdi "sana fedadır dizdiğim şişeleri"
Esirgemezdi varını yarinin ayağından.*

Şimdi hangi el tutuyor duhter-i rez destinden?
Hangi ayağın tozuna mısra döşer mestinden?
Yalnız bir nota yükselir rübab-ı şikestinden
Yalnız bir incecik duman tütüyor çerağından.

Doğru yollar bana göre değilmiş, sapacağım.
Mısralardan bir put dikip ömrümce tapacağım.
Şimdi aklımda tek şey var seninle yapacağım
Kurtulunca kevn u mekan can u beden bağından:

Kuyruğunu gök yüzünde unutan kurdun izi**
Önümüzde kıvrılırken, çok uzaktan denizi
Görünce bir lahza durup, bağlayıp elimizi
Küçük adımlarla inmek İnşirah Sokağı'ndan

Bahadırhan Dinçaslan

*"Ayağın sakınarak basma aman sultanım / Dökülen mey, kırılan şişe-i rindan olsun"

**Zenebüs sirhan, kurt kuyruğu, fecr-i kazib.

Görseli Önder Kaya'nın bir paylaşımından aldım.

Alparslan'a Kudumiye

-"İran'da Çocuklarına 'Alparslan' Adını Vermek İçin Mücadele Eden Türk Aile, 27 Aylık Mücadeleyi Kazandı", TamgaTürk'ten bir haber-

Biz çok öldük adımızı andımız ettik diye
Az yaşadık ongunumuz alıcı kuştur malum*
Dağa taşa adın koyan Oğuz Han'dan bakiye
Ad koymadan filiz vermez nazlı olur bu tohum

Dedemizi öldürdüler ad koyar soy soylardı
Yâda özendi bazımız çağırsak dilim dönmez
Oysa günden aydan mülhem nice adımız vardı
Şimdi yitik nağıllarda küllenir ama sönmez

İt börüdür kul yağıdır herkes aslına varır
Aslıma ben varacağım cehennem odunuyum
Adımı duyunca hala Fars'ın benzi sararır
O Hüsrev'in iç oğlanı ben Tong'un budunuyum

Tanrılarsa Arap yahut Fars değilim diyerek
Benim tenimi yakacak - Erlik Kağan kollasın!
Ejder yiyen evladına yağı olmaz engerek
Hindu kulum yedi molla beşiğimi sallasın

Yılan çıyan isimliye etme sakın mudana
Arslan adlım kurt mayalım yürümeden dineldin
Efsiz ofsuz Türk oğlu Türk Küpçü'den selam sana
Alparslan'ım, balam menim, dünyamıza hoş geldin.

Bahadırhan Dinçaslan

*Yırtıcılar az yaşar, uzun sürmez doğanlık.

Kindar

Beni şeytan senin rahme düştüğün gün kunladı
Sol omzunda muhbirim var kendinden kaçamazsın
Senin benim olduğunu kör Azrail anladı
Cinler kapattı yolunu ölmeden açamazsın

Ayaksızsam sürünürüm yine bulurum seni
Elsiz kalsam tükürürüm dişimi kurşun diye
Mil çek gözüme, sonunda o korkmuş ifadeni
Göğsüme dağlatır yine tadarım biteviye

Seni saklayan kaderse levh-i mahfuzu kırar
Hangi tanrıya sığınsan mabedini yıkarım
Kuş olup sen şu bulutlu göğe etsen de firar
Kırk ikindi kanadının dibinde ben çakarım

Ya sen, ya ben kaçma davran bugün dürülsün defter
Yoksa ömrünce ne zaman gelirim sezemezsin.
Öldür beni! Ciğerimden deve dikeni biter
Çelme takar ayağına gönlünce gezemezsin.

Bahadırhan Dinçaslan

Savcı Gazeli

-Esir Türk yurtlarından birinde Türkler aleyhinde karar veren bir yabancı savcıya-

Kerhanenin helasında çul-ı keneften doğmuş
Misl-i İsa mucizedir tevellüdü savcının

Meçhul anasına o dem peyman vermiş ebeden
Hıfz-ı hakk-ı sulb-i zina taahhüdü savcının

Oğlanlığın bir hamamda tellaklıkla geçirmiş
Yoktur rüşvetten pervası tereddüdü savcının

Bir garib Türk makamından hakkın arasa savar
İbnelere kahpelere tesanüdü savcının

Müslümana yılda iki gavura her gün bayram
Bu gidişle gelene dek tekaüdü savcının

Pezevenktir köfhehordur gulampare kavattır
Bokun tutmaz sikilmekten koca götü savcının

Bahadırhan Dinçaslan

Yasin Karaca Ağıdı

Yirmi kıştır iki bahar daha gördüğüm ne ki?
Kocattıysa beni hayat fakirlikten, zoraki
İlk gençliğin kavak yeli başımda eser benim

Üzülmeyin yad değildir ağuşuna girdiğim

Yerin suyun ataların ruhundan devşirdiğim
Rütbem şimdi tanrıyla bir apoletim er benim

Size bir vatan kazandım kanımın nemasından
Bana düşen bu kadarmış bu hanın yağmasından
Evimiz hep sıvasızdı mezarım mermer benim

Bahadırhan Dinçaslan

Erkek

Şeytan fısıldamış benim kulağıma adımı
Cinler kurmuş sünnetimin dağ başında toyunu
Şimdi sana bu lanetle yaşamak inadımı
Miras verdim canım oğlum baban kazdı kuyunu

Ölmekse sen öleceksin iyalinin önünde
Kalmaksa sen kalacaksın batan gemide en son
İyi günde mükafat yok, ceza var kötü günde
Deli gömleğinden beter giydiğin o pantolon

Can değildir taşıdığın fazlalıktır ve yüktür
Dert değildir senin derdin başkasının değilse
Ne olmuş ne bitmişse hep vebalin çok büyüktür
El ayaktan düşmeden öl, oğlum eğer kabilse

El evine sığmazsın sen evinde el olursun
Bütün iktidarın işe yaradığın kadardır
Mahir ellerin isterse çark-ı feleği kursun
Şikayet edilecek bir yanı mutlaka vardır

Bir kadına inanırsın sen de her erkek gibi
Dünya ile arasına siper olur kolların
Doğranırsın ah etmeden fakat işin garibi
Çolaksın diye o kadın başına kakar yarın

Gerçi sen de canım oğlum erkekliğin üzere
Biraz salak olacaksın ömrünün ilk yazından
Söversin babana sen de çarmıhta durduk yere
Çıkana inandın diye bir kadının ağzından

M. Bahadırhan Dinçaslan